Wetsvoorstel meer zekerheid flexwerkers: wat staat er in?

Wetsvoorstel meer zekerheid flexwerkers
Op 16 mei 2025 is het wetsvoorstel Meer zekerheid flexwerkers ingediend bij de Tweede Kamer. Flexwerkers zijn werknemers die geen vast contract hebben en in veelal werken op basis van tijdelijke contracten, oproepcontracten of via uitzendbureaus.

Doel wetsvoorstel
Het wetsvoorstel beoogt (i) werknemers met flexibele arbeidscontracten meer zekerheid en duidelijkheid over werktijden en roosters te bieden, (ii) flexwerkers meer uitzicht te bieden op een vast contract, en (iii) de verschillen tussen vaste en flexibele contracten te verkleinen.

Wijzigingen huidige wetgeving
De wijzigingen die met de wet doorgevoerd zullen worden, zijn als volgt:

• Tijdelijke contracten – aanpassing ketenregeling;
• Nulurencontracten verdwijnen;
• Strengere regels voor de uitzendbranche.

 Tijdelijke contracten – aanpassing ketenregeling
Het doel van de ketenregeling is dat na verloop van tijd meer zekerheid ontstaat voor werknemers in de vorm van een vast contract. Op dit moment houdt de ketenregeling in dat na drie opvolgende tijdelijke contracten of als de duur van opvolgende tijdelijke contracten een periode van drie jaar overschrijdt, de werknemer een vast contract krijgt. De keten wordt onderbroken door een tussenperiode van meer dan zes maanden tussen de opvolgende contracten zit. Er kan dan weer een nieuwe keten van tijdelijke contract worden gestaart.

Het wetsvoorstel verlengt de tussenperiode van meer dan zes maanden naar vijf jaar. Dit betekent dat in de situatie waarin een werkgever een werknemer na afloop van een tijdelijk contract binnen vijf jaar opnieuw een contract aanbiedt, deze overeenkomst meetelt voor de ketenregeling. Voor seizoenswerk en bijbanen blijven uitzonderingen op deze regel mogelijk.

Nulurencontracten verdwijnen
Bij nulurencontracten, een vorm oproepovereenkomst, wordt geen arbeidsomvang afgesproken. Het wetsvoorstel schaft nulurencontracten af om werknemers meer baan- en inkomenszekerheid te bieden. De nulurencontracten worden vervangen door bandbreedtecontracten. In dit contract wordt een vast minimum aantal uren per week afgesproken waarvoor de werknemer in elk geval wordt betaald. De werkgever mag bovenop de werknemer boven de minimumuren flexibel inroosteren voor een arbeidsomvang van 30% van het afgesproken aantal vaste uren. Dit betekent dat een werknemer een oproep die binnen de 130% bandbreedte valt niet zomaar mag weigeren. Anderzijds geldt er dus wel een grens voor werknemers aan hun beschikbaarheid.

Uitzendbranche
In het wetsvoorstel krijgen uitzendkrachten gelijkwaardige arbeidsvoorwaarden als reguliere werknemers van het bedrijf waarin zij werkzaam zijn en hetzelfde werk verrichten. De invulling van gelijkwaardigheid wordt vastgelegd in de cao. Indien er geen cao geldt dient de werkgever de uitzendkracht te informeren over zijn arbeidsvoorwaarden.

Huidige stand van zaken
Gelet op de recente kabinetsval is nog onzeker of en wanneer het wetsvoorstel in werking zal treden.